Franklin Roosevelt i rząd USA mieli dwie odpowiedzi na Dust Bowl: tworzenie agencji i praw, które mają na celu zmniejszenie obciążeń finansowych migrantów i rolników dotkniętych przez Dust Bowl; i zajęcie się kwestiami środowiskowymi, które stworzyły Dust Bowl. Za pośrednictwem administracji przesiedleńczej i administracji bezpieczeństwa farmy, zapewnili dotacje i kupili grunty podnajwiękowe, by dać pieniądze rolnikom i przywrócić użytki zielone do nadmiernie uprawianych pól pszenicy.
W ciągu pierwszych 100 dni urzędowania Roosevelt zajął się ochroną gleby, kluczem do odwrócenia warunków Dust Bowl poprzez stworzenie cywilnego korpusu ochronnego (CCC) i usługi erozji gleby. Ustanowienie usługi erozji gleby było pierwszym ważnym zobowiązaniem federalnym do zachowania prywatnych zasobów naturalnych. W 1935 Roosevelt założył projekt leśnictwa w Prairie States, który ma zasadzić prawie 220 milionów drzew, projekt realizowany przez US Forestry Service, CCC, nową Administrację Postępu Robót (WPA) i lokalnych rolników. Siedmioletni projekt stworzył ponad 18 000 mil wiatrów na 30 000 gospodarstw, tak zwany "pas schronienia" od Teksańskiego Panhandla do Kanady. Te agencje i ta odpowiedź były częścią większego wysiłku, by zająć się Wielkim Kryzysem: nowym ładem, dziedzictwem Roosevelta.
