Starożytni Chińczycy jedli ryż, proso, sorgo i herbatę. Ryż był podstawowym zbożem w południowych Chinach, z dowodami, że hodowano je już w 5000 r.ż. Całość gotowano w wodzie i robiono z wina ryżowego.
Chociaż ryż był głównym pożywieniem starożytnych Chińczyków w południowych Chinach, w północnych Chinach było zbyt zimno i sucho, by go uprawiać. Przez stulecia ludzie na tym terenie żyli z dzikich proso i sorgo. Około 4500 roku pne Chińczycy zaczęli uprawiać proso i jeść je jako owsiankę lub do wina jaglanego. Herbata, pierwotnie występująca na wolności, była również popularnym pożywieniem wśród starożytnych Chińczyków od co najmniej 3000 p.n.e. naprzód. Pszenica nie dotarła do Chin do 1500 r., Kiedy przybyli z zachodniej Azji podróżni.
Starożytni Chińczycy również spożywali soję, ogórki, bok choy, imbir, pomarańcze, cytryny, brzoskwinie i morele, z których wszystkie pochodzą z Chin. Soja była głównym źródłem tłuszczu i białka w starożytnej chińskiej diecie. Mięso było rzadkim przysmakiem. Chińczycy najpierw zaczęli jeść kurczaka około 5500 p.c., a wołowinę około 4000 p.c. Żadne z nich nie pochodzi z Chin. Jedynym rodzimym źródłem mięsa była wieprzowina.
