Bitwa pod Gettysburgiem nastąpiła w wyniku uderzenia generała Roberta E. Lee na północ w Pensylwanię, próbując przenieść większość walk na wschód z dala od Wirginii i na terytorium Unii. Jego Ostatecznym celem była Filadelfia, ale siły generała George'a Meade'a dogoniły go w Gettysburgu. Obie strony ustawiły swoje siły wokół małego miasteczka i rozpoczęła się najkrwawsza bitwa wojenna.
Pierwszego dnia bitwy siły konfederatów znajdowały się na północ od miasta Gettysburg, a siły Unii zbliżały się od południa. Wojska Unii początkowo zajmowały pozycje na północ od miasta, ale zostały wycofane pod atakiem od najwyższej siły numerycznej. W końcu zajęli pozycje na Wzgórzu Cmentarnym i Grzbiecie Cmentarnym, gdzie byli w stanie wytrzymać do przybycia posiłków.
Drugiego dnia walki, Lee próbował flankować i objąć stanowisko Unii, ale błędna inteligencja sprawiła, że jego siły uderzyły bezpośrednio w oddziały Unii, które przeniosły się na bardziej odpowiednie pozycje. Przybywające posiłki pomogły siłom Unii utrzymać pozycje, chociaż straty po obu stronach były wysokie.
Trzeciego dnia nastąpił jeden z najsłynniejszych manewrów wojskowych w czasie wojny. Siły pod dowództwem generała George'a Picketta próbowały zdobyć Cmentarz w jednym z najbardziej nieczułych zamachów wojennych. Jego wojska zostały poddane miażdżącemu ogniu z dobrze przygotowanych oddziałów Unii i załamały się, ponosząc druzgocące straty. Gdy stało się jasne, że Konfederaci nie mogą usunąć sił Unii, wycofali się, kończąc ostatnią próbę Lee wprowadzenia wojny na terytorium Unii.
