Od 2015 r. dziobak nie jest uznawany za wymarły. Zamiast tego dziobak faktycznie znajduje się w "najmniejszej trosce" Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody, co oznacza, że zostały ocenione jako stabilne populacje.
W przeszłości ludzie polowali na dziurawe futra, co doprowadziło do wysiłków konserwatorskich mających na celu stworzenie praw chroniących populacje dziobaka w Australii. Podczas gdy dziobak nie jest zagrożony, szacuje się, że populacja dziobaka jest coraz mniejsza. Wynika to po części z suszy, która dotknęła Australię, rozwoju zapór, innych projektów nawadniania, a także zwiększonego zanieczyszczenia. Nawet w tych coraz bardziej niesprzyjających warunkach, dziobaki potrafiły utrzymać ten sam rozkład populacji na obszarach, które zamieszkują.
