Ludzie nie mogą widzieć, wąchać ani smakować pojedynczych mikroorganizmów, takich jak bakterie, pierwotniaki i niektóre grzyby i algi. Takie żywe organizmy są mikroskopijne i zbyt małe, aby można je było zobaczyć bez narzędzi powiększających (były one po raz pierwszy zaobserwowany przez Anton van Leeuwenhoek w 1675).
Niektóre mikroorganizmy rozmnażają się, replikują i roją się tworząc gromady wystarczająco duże, by mogły być widziane, pachnące i smakowane przez ludzi. Na przykład wiązki zarodników pleśni - członków królestwa grzybów - na bochenku chleba mogą być widoczne, pachnące i smakowane, podczas gdy indywidualny zarodnik pleśni jest niewykrywalny.
Innym przykładem są bakterie, które powodują nieświeży oddech. Choć nie są widoczne gołym okiem, skupiska bakterii mają niepowtarzalny smak i zapach.
