Fizyka kwantowa, określana również jako mechanika kwantowa, to "Teoria materii oparta na koncepcji posiadania własności falowych przez cząstki elementarne", zgodnie z Merriam-Webster. Fizyka kwantowa zajmuje się zachowaniem światła i materii na poziomie subatomowym i atomowym.
Fizyka kwantowa zajmuje się bardzo małymi cząsteczkami, takimi jak protony, neutrony, elektrony, gluony i kwarki. Osoba badająca mechanikę kwantową może przyjrzeć się, jak te cząstki zachowują się i jak oddziałują z promieniowaniem elektromagnetycznym. Fizyka kwantowa opracowała teorię kwantową, która bada interakcje między tymi cząsteczkami w wielkim świecie.
Fizyka kwantowa zdeterminowała, że małe obiekty, takie jak fotony lub elektrony, są cząstkami i falami. Odkąd odkryto fizykę kwantową, stała się sposobem na opisanie świata subatomowego. Chociaż naukowcy tacy jak Albert Einstein twierdzili, że nieokreśloność fizyki kwantowej jest nie do przyjęcia, dzisiaj większość naukowców zgadza się z jej zasadami.
Fizyki kwantowej badają małe cząstki od 19 wieku. Teorie zaczęły się, gdy niemiecki fizyk teoretyczny Max Planck zrozumiał, że energia promieniowania nie jest emitowana w sposób ciągły. Jest odpowiedzialny za stałą Plancka. Z tego badania narodziły się inne teorie kwantowe. Inni naukowcy, którzy studiowali mechaniki kwantowej to Niels Bohr, Hans Geiger, Ernest Marsden i Ernest Rutherford.
