Podstawową jednostką układu nerwowego jest neuron lub komórka nerwowa. Neurony odróżniają się od innych komórek swoją zdolnością do komunikowania się z innymi neuronami poprzez transmisję synaptyczną i tworzą wysoce strukturalne sieci komunikacyjne. Neurony są elektrycznie pobudliwymi komórkami, które odbierają, przetwarzają i przekazują informacje za pomocą sygnałów elektrycznych i chemicznych.
Neurony różnią się także od innych komórek, ponieważ są wysoce spolaryzowane z wyjątkowo wyspecjalizowanymi i wyraźnymi regionami morfologicznymi. Dendryty są regionami, w których odbierane są sygnały z innych neuronów. Akson jest kluczową częścią komórki i przekazuje sygnały z jednego regionu do drugiego. Synapsy są końcowymi regionami aksonów, które tworzą połączenia z innymi neuronami. To jest punkt, w którym następuje transmisja synaptyczna. Oszacowano, że pojedynczy neuron jest w stanie odbierać sygnały z aż 10 000 innych komórek. Soma jest częścią ciała komórki i zawiera jądro oraz różne organelle niezbędne do funkcjonowania komórki.
Neurony są podstawowymi składnikami układu nerwowego, w tym rdzeniem kręgowym, mózgiem oraz centralnym i obwodowym układem nerwowym. Wysoko wyspecjalizowane typy neuronów wykonują unikalne funkcje. Neurony czuciowe to te, które reagują na dotyk, światło i dźwięk. Neurony motoryczne aktywują mięśnie i gruczoły po otrzymaniu sygnałów z rdzenia kręgowego i mózgu. Interneurony łączą neurony ze sobą i tworzą regionalne sieci neuronowe w obrębie wspólnych obszarów rdzenia kręgowego lub mózgu.
