Rad jest używany jako źródło promieniowania do leczenia niektórych złośliwych nowotworów, takich jak rak. Jest również używany do badania wad materiałów poprzez uzyskiwanie obrazów podobnych do tych uzyskanych za pomocą promieni rentgenowskich.
Rad jest wysoko radioaktywnym pierwiastkiem metalicznym, który powstaje w wyniku naturalnego rozpadu uranu. Jego odkrycie w 1898 r. Doprowadziło do dalszych badań nad naturą atomów. Ten toksyczny pierwiastek emituje cząstki alfa, cząstki beta i promienie gamma. Emitowane przez nie promieniowanie powoduje, że niektóre substancje, w tym siarczek cynku i diamenty, świecą. Rad znajduje się w niewielkich ilościach w wodzie morskiej i skałach. Głównymi źródłami radu są blenda smoły i inne rudy uranu.
Promieniowanie wyładowane radem niszczy lub poważnie rani żywe komórki, czyniąc ten element użytecznym w leczeniu raka; chociaż jest to bardzo niebezpieczne w obsłudze. Rad po uszkodzeniu powoduje uszkodzenie tkanek ciała. W połączeniu z siarczkiem cynku rad produkuje świetlistą farbę. To było malowane na tarczach zegarów i zegarów. Jednak użycie radu w produkcji farb świetlnych zostało uznane za zbyt niebezpieczne, więc inne mocniejsze i bezpieczniejsze źródła promieniotwórcze zastąpiły rad. Produkcja radu wynosi tylko około 100 gramów rocznie.
W pierwszych latach po odkryciu, rad był używany w produktach konsumenckich, takich jak toniki do włosów i pasta do zębów. Zanim zrozumiano zagrożenia związane z radem, zastosowano go w wielu produktach konsumenckich, od pasty do zębów po eliksiry. Przypisano mu specjalne moce z powodu luminescencji, którą wytworzyła po zmieszaniu z fosforem. Większość z tych wczesnych zastosowań została już przerwana. Najwcześniejsze formy promieniowania w leczeniu nowotworów wykorzystywały także rad, ale obecnie w dużej mierze zastąpiono go kobaltem-60.
