Każdy atom składa się z jądra otoczonego elektronami, które krążą wokół jądra. Elektrony krążą wokół jądra, ponieważ przyciągają je do wnętrza jądra, a jednocześnie są odpychane przez inne elektrony. < /p>
Elektrony mają ładunek ujemny, a protony mają ładunek dodatni. Elektrony krążą wokół jądra na różne sposoby. Niektóre elektrony na najbardziej oddalonych krawędziach atomu mogą oderwać się, poruszając się w przestrzeni pomiędzy wszystkimi pozostałymi atomami.
Przewodniki są zasadniczo zbudowane z atomów z elektronami, które mogą oderwać się od swojej orbity. Kiedy energia elektryczna przepływa przez przewodnik, energia jest przenoszona przez elektrony przeskakujące z jednego atomu na drugi. Ruch ten pokazuje, że nie wszystkie elektrony są związane z pojedynczym atomem; elektrony mogą się swobodnie poruszać. Zachowanie elektronów, które krążą wokół jądra może się znacznie różnić.
Naukowcy mają różne nazwy dla różnych rodzajów wzorów orbitalnych, jakie mogą mieć elektrony. Te różne orbity są zwykle określane jako pociski energetyczne. Płaszcz energetyczny o najniższej ilości energii jest najbliższą orbitą jądra, a przeciwnie, pocisk energetyczny o większej ilości energii znajduje się dalej od jądra. Tylko dwa elektrony mogą płynąć w jednej powłoce lub orbicie, ale muszą płynąć w przeciwnych kierunkach.
Naukowcy używają także równań falowych do opisu orbitujących ścieżek elektronów. Różne typy orbitali oznaczone są czterema małymi literami: s, p, d i f. Każda orbita ma swoją własną charakterystykę. Na przykład orbital s wygląda jak sferyczny, a orbital p przypomina kształt hantli. Orbitale są reprezentowane przez trójwymiarowy kształt, a nie przez linię, ponieważ przepływ elektronów jest trudny do przewidzenia ze względu na przypadkowy ruch. Trójwymiarowy kształt obejmuje wszystkie możliwe warianty orbitalnej ścieżki elektronu.
