Lokomocja w królestwie protistycznym jest różnorodna i niezwykle wszechstronna. Ameby używają procesów cytoplazmatycznych zwanych pseudopods, podczas gdy paramecia ma rzędy rzęsek, które poruszają się w zgodzie jak małe wiosła. Euglena i dinoflagellates używają białek przypominających bicze, zwanych wici do pływania, a niektóre pierwotniaki, takie jak okrzemki i plasmodium (organizm wywołujący malarię), są nieruchliwe, co oznacza, że nie poruszają się niezależnie.
Rzęsy i wici wykazują duże podobieństwo do struktur obserwowanych w bakteriach. Sugeruje to, że białka motoryczne powstały bardzo wcześnie w toku ewolucji. Inne eukarionty, w tym ludzie, zachowały te użyteczne struktury. W ludzkich drogach oddechowych, rzęskowe komórki nabłonkowe zamiatają bakterie i resztki powietrza z dróg oddechowych z powrotem w kierunku gardła, gdzie odruch kaszlowy wyrzuca je z ciała. Podobnie jak w przypadku wici, plemniki zawierają podobne białka w ogonach, które pozwalają im pływać.
Pseudopodia jako środek lokomocji pozostają w dużym stopniu ograniczone do ameb; niemniej jednak kilka typów komórek ludzkich zachowuje tę funkcję. Fagocytowe białe krwinki, zwane makrofagami, wykorzystują strukturę podobną do pseudopod do ogarnięcia bakterii i zarodników grzybów. Megakariocyty (komórki olbrzymów w szpiku kostnym) rozszerzają wiele procesów podobnych do pseudopodiskich, a następnie odszczepiają fragmenty cytoplazmatyczne, tworząc płytki krwi.
