Powszechna grawitacja jest nazwą nadaną prawu, które wymyślił Isaac Newton w celu wyjaśnienia przyciągania grawitacyjnego między dwoma masywnymi ciałami. Zasadniczo stwierdza, że siła grawitacji jest proporcjonalna do sumy połączonych sił. masa dwóch ciał, podzielona przez odległość między nimi do kwadratu. Podczas gdy fizyka newtonowska przestała być używana przez współczesnych fizyków, jej przewidywania i dokładność były dokładne dla obiektów na Ziemi.
Prawo uniwersalnej grawitacji Newtona pokazuje, dlaczego planety krążą wokół Słońca, a nie odwrotnie. Słońce ma o wiele większą masę niż planety, więc ciągnie je na orbitę. Ponieważ prawo pokazuje również, że przyciąganie grawitacyjne zmniejsza się wraz ze wzrostem odległości, wyjaśnia, dlaczego Pluton podróżuje wokół Słońca znacznie wolniej niż Ziemia.
Newton nie odkrył grawitacji. Rozszerzył pracę Keplera i wymyślił równanie wyjaśniające skutki grawitacji. Jednak współczesni fizycy wiedzą, że praca Newtona była niekompletna. Podczas gdy równania Newtona działają na znane przykłady grawitacji, takie jak spadające jabłka i orbitujące planety, Einstein wykazał, że grawitacja działa w różny sposób w miejscach takich jak czarne dziury. Wersja grawitacji Einsteina, która jest jeszcze dokładniejsza niż Newtona, jest teorią ogólnej teorii względności.
