Pęcherzyki nadtlenku wodoru, gdy są wylane na cięcie lub ranę z powodu enzymu zwanego katalazą, który katalizuje rozpad nadtlenku wodoru na jego cząsteczki składające się z wody i tlenu. Pęcherzyki powstają, gdy uwalniany jest gazowy tlen.
Katalaza występuje w większości komórek ludzkiego ciała, ale nie znajduje się na powierzchni skóry. Kiedy skóra jest pęknięta, komórki pękają, eksponując katalazę. Katalaza występuje również w wielu bakteriach, więc nadtlenek jest szczególnie podatny na bulgotanie po wystawieniu na działanie rany, która została zainfekowana. Nadtlenek wodoru jest skutecznym środkiem dezynfekującym, ale może prowadzić do blizn, ponieważ niszczy nowo powstałe komórki skóry.
