Ponieważ dźwięk jest falą mechaniczną zainicjowaną przez wibracje obiektu, jest propagowany przez kolejne kolizje molekularne. Po zderzeniu cząsteczek powietrza z błoną bębenkową wibruje kilka wewnętrznych struktur. Wibracje te są następnie interpretowane przez mózg jako dźwięk.
Ponieważ dźwięk porusza się jako zderzające się cząsteczki, jego obecność i prędkość zależy od gęstości medium. Ciała stałe, z cząsteczkami, które są sztywno ze sobą połączone, mają mniejszą swobodę wibracji niż ciecze lub gazy. W związku z tym dźwięk przemieszcza się wolniej przez ciała stałe. Z drugiej strony próżnia przestrzeni ma cząstki, które są tak szeroko rozdzielone, że nigdy nie zdołają się zderzać. W samym kosmosie nie ma dźwięku.
