Echo jest słabsze niż oryginalny dźwięk, ponieważ fala dźwiękowa przekazuje energię na powierzchnię, z której się odbija. Gdy fala dźwiękowa jest skierowana na odległą powierzchnię, cząsteczki powietrza w ścieżce przekazują energię do następnej cząstki, aż osiągnie powierzchnię. Kiedy fala dźwiękowa uderza w powierzchnię, przekazuje do niej energię. Ta strata przejawia się jako słabszy sygnał powrotu.
Echo jest najsilniejsze, gdy oryginalna fala dźwiękowa uderza twardą, równą powierzchnię. Miękkie powierzchnie i nierówne powierzchnie pochłaniają więcej energii, więc sygnał powrotny nie pozostawia wiele, a echo słabsze.
Dodatkowo, im dalej od powierzchni, tym słabsze echo. Interwencyjne cząstki powietrza tracą trochę energii za każdym razem, gdy przesyłają falę dźwiękową do następnej cząstki, więc na duże odległości echo jest słabsze nawet po powrocie z bardzo twardej, równej powierzchni.
Jeśli powierzchnia jest bardzo zbliżona do oryginalnej fali dźwiękowej, to w ogóle nie ma echa - ale pogłos. Przedni koniec fali dźwiękowej powraca do początku, zanim jeszcze końcowy koniec uderzy o powierzchnię, więc słychać ciągły dźwięk.