Fale pękają, gdy tył fali porusza się szybciej niż przód fali, powodując jej przelanie. Kształt załamującej się fali jest podyktowany kształtem dna oceanu pod nim, z łagodnymi zboczami powodującymi delikatne wyciekanie na falę czubka.
Kiedy fale przełamują stromo opadający dno oceanu, fale zwykle pękają nagle, co ma dramatyczny efekt wizualny. Fale są tworzone przez kolizję i kombinację fal płynącej wody morskiej. Większe fale zwykle przemieszczają się w tym samym przybliżonym kierunku, co wszelkie przeważające wiatry, które pierwotnie stymulowały ich ruch.
Prędkość poruszania się fal zazwyczaj zwalnia, gdy głębokość wody pod nimi zaczyna spadać. Powoduje to, że fale zbliżają się do siebie, przez co przednia część jest wolniejsza i bardziej pionowa. Tylny koniec porusza się nieco szybciej, tworząc efekt wizualny z zaokrąglonymi zboczami. W miarę jak fale przemieszczają się po powierzchni wody, energia fal i dno oceanu pod nimi popychają więcej wody w górę, zanim się rozbiją.
Łamanie lub grzbiet fal może potencjalnie przedostać się na tysiące kilometrów, zanim dotrze do brzegu. Duże fale są na ogół cieszone przez surferów. Jednak fale przenoszą dużą ilość pędu i mocy, czyniąc je niebezpiecznymi.
