John Fitzgerald Kennedy, znany często z jego inicjałów jako JFK, urodził się w wybitnej rodzinie politycznej pod przewodnictwem Josepha P. Kennedy'ego, amerykańskiego ambasadora i biznesmena, który namawiał dzieci do ambitnych i ciężkich prac, a Kennedy'ego ambicje polityczne zrodziły się z tej rodzinnej kultury wielkich osiągnięć. Kennedy został wybrany do Kongresu w 1947 roku, a ostatecznie zyskał sławę jako popularny senator z Massachusetts, kiedy przeniósł się z Izby Reprezentantów do Senatu 1953. Korzystając ze swojej popularności i pracy z chęci uczynienia czegoś więcej niż zostania senatorem, JFK ogłosił zamiar kandydowania na prezydenta w 1960 roku.
Podczas swojej kampanii prezydenckiej JFK wygrywał głosy swoimi licznymi wystąpieniami i charyzmatycznymi występami przeciwko szorstkiemu Richardowi Nixonowi w debatach prezydenckich, i chociaż jego cele w zakresie praw obywatelskich spowodowały brak poparcia na południu, wygrał wybory. 20 stycznia 1961 r. Kennedy został zaprzysiężony jako najmłodszy człowiek, który kiedykolwiek służył jako prezydent Stanów Zjednoczonych. W swoim przemówieniu inauguracyjnym Kennedy przedstawił swoje cele na czas prezydentury, mówiąc, że chce walczyć ze "wspólnymi wrogami człowieka", w tym chorobami, biedą, tyranią i wojną. Niestety, ambicje Kennedy'ego tylko częściowo się spełniły i został zamordowany w 1963 roku.
