Atak na Pearl Harbor nastąpił, ponieważ Japończycy chcieli zniszczyć Flotę USA Pacyfiku, aby nie przeszkodziło to japońskiej ekspansji na Południowym Pacyfiku. Japonia miała także nadzieję, że rozbije morale Stanów Zjednoczonych, aby zapobiec przed II Wojną Światową.
Japonia bardzo potrzebowała zasobów, takich jak guma z Malajów i ropa z holenderskich Indii Wschodnich. Chociaż Stany Zjednoczone reagowały dyplomatycznie na japońską agresję, embarga na różne towary do Japonii, administracja japońska uważała, że Stany Zjednoczone mogą zareagować militarnie na dalszą ekspansję. W ocenie Japonii atak na Flotę Pacyfiku w połączeniu z napaścią na Filipiny, które miały miejsce w USA, osłabiłby Stany Zjednoczone na tyle, by powstrzymać wojnę. Prezydent Franklin Roosevelt niedawno przeniósł Flotę Pacyfiku na Hawaje z San Diego, tworząc kuszący cel dla Japończyków.
Tuż przed atakiem Pearl Harbor Stany Zjednoczone i Japonia były zaangażowane w negocjacje w sprawie wycofania się Japończyków z Chin. Kiedy porozumienie nie mogło zostać osiągnięte, Stany Zjednoczone nałożyły embargo na ropę na Japonię. W tym czasie Japonia otrzymała 80 procent ropy ze Stanów Zjednoczonych, więc nabycie pól naftowych Brunei w holenderskich Indiach Wschodnich było kluczem do dalszej ekspansji. Ponieważ terytorium USA na Filipinach było na drodze, Japonia postrzegała wojnę ze Stanami Zjednoczonymi jako nieuniknioną.
