Nazistowski reżim był nazywany "Trzecią Rzeszą", którą naziści postrzegali jako trzecią chwalebną epokę Niemiec po Świętym Cesarstwie Rzymskim Karola Wielkiego, zwanym "Pierwszą Rzeszą" i dynastii Hohenzollernów Otto von Bismarcka lub "Drugą Rzeszę". Dojście do władzy Adolfa Hitlera było interpretowane jako początek tysiącletniego panowania Chrystusa na Ziemi. Słowo "Rzesza" oznacza "królestwo" i ma chrześcijańskie konotacje; sam rząd nazistów był przesiąknięty religijnymi obrazami i symboliką.
Termin "Trzecia Rzesza" został po raz pierwszy użyty w 1922 roku przez niemieckiego Arthura Moellera van den Brucka w jego książce "Das Dritte Reich". Autor zaproponował, aby silny i przekonujący przywódca, zwany "Fuhrerem", zjednoczyłby Niemcy w antykomunistyczną rzeczywistość. Jego przewidywania zostały zrealizowane, gdy Hitler przejął ster i rządził nazistowskimi Niemcami od 1933 do 1945 roku.
