Nowy ład był ważny, ponieważ zapewniał obywatelom Stanów Zjednoczonych bezpieczniejsze perspektywy zatrudnienia poprzez tworzenie funduszy emerytalnych i zabezpieczenia społecznego, a także tworzenie nowych miejsc pracy, zapobieganie korupcji rządu i pomaganie krajowi w uniknięciu kolejnego wielkiego Depresja. Wielki Kryzys rozpoczął się 29 października 1929 r., Na tym, co jest obecnie znane jako "Czarny wtorek".
W "Czarny wtorek" rynek papierów wartościowych w Stanach Zjednoczonych osiągnął całkowitą spiralę spadkową, pomimo wzrostu od wielu lat. Doprowadziło to Stany Zjednoczone do najbardziej dotkliwego kryzysu gospodarczego, jaki kraj kiedykolwiek widział. Banki zawiodły, a podaż pieniądza praktycznie zniknęła. Prezydent Herbert Hoover powiedział ludziom, aby trzymali się i byli cierpliwi, koncentrując się na samodzielności. Hoover miał nadzieję, że Wielki Kryzys był jedynie kryzysem i zniknie w czasie.
Kiedy Prezydent Franklin Roosevelt odziedziczył prezydenturę w 1933 r., postanowił podjąć natychmiastowe działania w celu ustabilizowania kraju i upadającej gospodarki. Przez osiem lat sprawowania urzędu prezydent Roosevelt tworzył dziesiątki programów w ramach jego "New Deal". New Deal był zbiorem eksperymentalnych projektów zaprojektowanych, aby zmniejszyć skutki Wielkiego Kryzysu i doprowadzić Amerykę do zdrowej gospodarki.
