Najważniejszym wkładem Pablo Picassa w świat sztuki był jego współzałożyciel ruchu kubistycznego. Przyczynił się również znacząco do wynalezienia kolażu, rzeźby skonstruowanej i sztuk plastycznych.
Wraz z Georges'em Braque'em Picasso tworzył malarstwo kubistyczne, styl, w którym przedmioty są dekonstruowane na geometryczne kształty. Niektóre z najsłynniejszych obrazów kubistycznych Picassa to "Dora Maar au Chat", "Femme Assise dans un Jardin" i "Guernica". Rozwój kubizmu doprowadził także do syntetycznego kubizmu, w którym pocięte kawałki papieru układano w kompozycje. To było pierwsze użycie kolażu w sztuce.
Picasso nie ograniczał się do malowania w stylu kubistycznym. Pracował także w realizmie, symbolice, neoklasyce i surrealizmie, a także rzeźbie. Niektóre z jego dobrze znanych nie-kubistycznych prac to "Stary gitarzysta", "Portret Gertrude Stein", "Chłopiec z rurą", "Portret Igora Strawińskiego" i "Śpiący chłop".
Najbardziej znaczącą rzeźbą Picassa był "Chicago Picasso". Ta praca została zlecona przez miasto i odsłonięta w 1967 roku. Odbywa się to w abstrakcyjnym stylu kubistycznym, i choć nie jest jasne, co ma reprezentować, stała się punktem orientacyjnym w Chicago. Początkowo Picasso miał otrzymać 100 000 USD, ale postanowił zrezygnować z płatności i przekazać rzeźbę jako dar dla mieszkańców miasta.
