New Hampshire było zaplanowaną kolonią założoną w 1623 roku przez kapitana Johna Masona, któremu Wielka Brytania przyznała ziemię w celu założenia kolonii rybackiej w Nowym Świecie. Nazwa kolonii pochodzi od faktu, że Mason mieszkał w hrabstwie Hampshire w Anglii.
Po otrzymaniu ziemi Mason i wielu innych zaczęli wysyłać osadników do Ameryki Północnej, aby założyć kolonię rybacką w pobliżu ujścia rzeki Piscataqua. Zamawiają dwie grupy osadników, aby skolonizować ziemię, jedna grupa prowadzona przez handlarzy rybami Edwarda i Thomasa Hiltona z Londynu, a druga prowadzona przez Davida Thomsona ze Szkocji.
Kiedy przybył Thomson, założył osadę o nazwie Pannaway w pobliżu ujścia rzeki, w pobliżu dzisiejszego miasta Rye. Osada braci Hiltonów, którą nazwali Northam, znajdowała się osiem mil na północ od dzisiejszej Dover.
Kolonia została oficjalnie założona przez kapitana Mason'a, a on wydał ogromną sumę pieniędzy na budowę miast i obrony wojskowej. Jednak zmarł w 1635 roku, zaledwie kilka miesięcy przed planowaną pierwszą podróżą, aby zobaczyć nową kolonię, którą pomogły jej pieniądze.
Nowa kolonia była formalną częścią kolonii w Massachusetts do 1679 roku, kiedy Anglia przyznała prawo do Massachusetts, a New Hampshire oficjalnie zostało podzielone na własną kolonię.
