Powodem tego są cztery pory roku, kiedy ziemia jest przechylona o 23,5 stopnia na swojej osi. Przez pół roku przechylenie to powoduje przechylenie połowy ziemi w kierunku słońca, podczas gdy druga połowa odchyla się. Zmienia się to co sześć miesięcy, tworząc pory roku.
Więcej energii ze słońca uderza w ziemię, gdy ta połowa ziemi jest przechylona w kierunku słońca. Powoduje to, że półkula się ogrzewa, a druga półkula się ochłodzi, ponieważ otrzymuje mniej energii. Oś pochylona ziemi wyjaśnia również, dlaczego letnie dni są dłuższe niż zimowe. Przesilenie letnie jest najdłuższym dniem w roku i ma miejsce, gdy półkula osiąga najbliższe przechylenie w kierunku słońca. Kiedy półkula przechyla się w najdalszy punkt od słońca, następuje przesilenie zimowe i jest to najkrótszy dzień w roku. W dwóch punktach w ciągu roku półkule otrzymują taką samą ilość energii. Dzieje się to na równonocy wiosennej i jesiennej. W tych dniach każda półkula ma taką samą długość dnia i nocy.
Odległość między ziemią a słońcem również odgrywa rolę w intensywności pór roku. Na półkuli południowej lato pojawia się, gdy ziemia jest najbliżej słońca, co czyni lato na półkuli południowej poważniejszym.
