Woda słoną jest dobrym przewodnikiem elektryczności, ponieważ jest to roztwór elektrolitu. Substancje takie jak sole, kwasy i wodorotlenki, które również są elektrolitami, mogą przewodzić prąd elektryczny. Woda morska to mieszanka składająca się z wody i chlorku sodu. Gdy chlorek sodu rozpuszcza się w wodzie, woda oddziela jony sodu i chloru.
Słona woda rozdziela się na dodatnio naładowany jon sodu i ujemnie naładowany jon chlorkowy. Jony są atomami, które mają dodatni lub ujemny ładunek elektryczny, w zależności od tego, czy zyskują, czy tracą elektrony. Metal taki jak sód tworzy dodatnio naładowane jony. Jon chlorkowy jest niemetaliczny i tworzy ujemnie naładowany jon.
Chociaż woda morska jest przewodnikiem elektryczności, czysta woda nie jest. Wykonanie obwodu ze słoną wodą jest eksperymentem demonstrującym zdolność słonej wody do naładowania elektrycznego. Aby przeprowadzić ten eksperyment, potrzebne są przedmioty, które obejmują baterię 9-woltową, żarówkę, izolowane przewody miedziane, zlewki, sól i wodę.
Chlorek sodu ma wzór chemiczny NaCl. Jest to również związek jonowy. Jeśli związek rozpuszcza się w roztworze wodnym i może przewodzić elektryczność, nazywany jest elektrolitem. Odwrotnie, jeśli związek nie przewodzi elektryczności, gdy się rozpuszcza i staje się roztworem, jest to nieelektrolit. Związki składające się wyłącznie z niemetali są przykładami nieelektrolitów.