Równania molekularne są równaniami chemicznymi, które pokazują reakcje związków, czy to jonowych, czy kowalencyjnych, tylko jako związki, a nie jako jony zdysocjowane. Jest to tylko znaczące rozróżnienie dla reakcji z udziałem związków jonowych, ponieważ związki kowalencyjne nie mają dysocjacji jonów. Innym rodzajem równania jest równanie jonowe, które pokazuje zdysocjowane jony z ich odpowiednimi ładunkami.
Równania molekularne są względnie proste w pisaniu, ale często fałszywie przedstawiają reakcje, które symbolizują. Dzieje się tak dlatego, że reakcje te często występują w roztworach wodnych, w których tylko niektóre składniki reagują w rzeczywistości. Na przykład, równanie molekularne chlorku wapnia i azotanu srebra pokazuje tworzenie azotanu wapnia i chlorku srebra. Jest to fałszywe przedstawienie na dwa sposoby. Po pierwsze, rzeczywistymi dostępnymi reagentami nie są chlorek wapnia i azotan srebra, ale całkowicie dysocjowane jony wapnia, chlorków, srebra i azotanów. Ponadto, jedynym faktycznie wytworzonym związkiem jest chlorek srebra, który jest jonowym ciałem stałym, które wytrąca się z roztworu. Pozostałe jony, wapń i azotan, nie reagują i pozostają w roztworze. Równanie jonowe można uprościć, aby całkowicie usunąć te nieprzereagowane komponenty.
Wzór cząsteczkowy może być ważny i użyteczny jako pomoc pojęciowa lub może służyć jako dokładniejszy model, jeśli woda zostanie usunięta po reakcji wrzenia lub w inny sposób, który pozostawi rozpuszczone jony za sobą w celu połączenia w związki jonowe .
