Aceton rozbija wiązania lipidowe chlorofilu na strukturę tylakoidów rośliny i zawiesza pigment w roztworze. Aceton jest standardowym rozpuszczalnikiem do ekstrakcji chlorofilu, ale etanol, metanol, propanol, benzyna i N-dimetyloformamid mogą również pełnić tę rolę.
Ekstrakcja chlorofilu polega na zbieraniu i maceracji próbek roślinnych, zanurzaniu szlamu w acetonie lub innych rozpuszczalnikach, odwirowaniu powstałej mieszaniny, oddzieleniu pigmentów i przechowywaniu materiałów do analizy. 80- 100% roztwór acetonu jest typową pożywką, ponieważ jest mniej toksyczny niż inne chemikalia i zapewnia stabilne wyniki w ciągu 10 do 48 godzin. Chlorofil a, chlorofil b, karoten i ksantofil są pigmentami ekstrahowanymi w rozpuszczalniku. Procesy takie jak chromatografia papierowa lub cieczowa izolują chlorofil a, cel większości badań.
Metody i narzędzia różnią się w zależności od rodzaju przeprowadzonego testu i pobieranego materiału roślinnego. Naukowcy mierzą objętość chlorofilu a, aby określić biomasę fitoplanktonu w obszarze oceanu lub glonów w jeziorze słodkowodnym. Ekolodzy śledzą stan zdrowia roślin rolniczych lub lasów w obecności zanieczyszczeń. Instruktorzy zapewniają studentom doświadczenie laboratoryjne i demonstrują zasady fotosyntezy. Każde doświadczenie wymaga mieszanek rozpuszczalników dostosowanych do badanej struktury rośliny i składu chemicznego.
Jednym z wyzwań stojących przed naukowcami jest rozpad chlorofilu a na chlorofilid, pigment, który powiela sygnaturę świetlną chlorofilu i zwiększa jej pozorny poziom. Metody takie jak gotowanie mieszaniny acetonu przez pięć do 10 sekund i super chłodzenie mieszaniny zapobiegają skośnym wynikom.
