Niedźwiedzie nie przechodzą prawdziwej hibernacji, ale w miesiącach zimowych osiągają stan obniżonej aktywności i czujności, aby oszczędzać energię i przetrwać najzimniejszą część roku, jak podaje Bear Trust International. W tym czasie niedźwiedzie spędzają większość swoich dni w jaskiniach lub jaskiniach, ich metaboliczne i tętno jest niższe niż normalnie, ale nie na tyle niskie, aby dorównać zwierzętom, które przechodzą prawdziwą hibernację.
Niedźwiedź w stanie quasi-hibernacji może trwać ponad 100 dni bez defekacji, oddawania moczu lub spożywania jedzenia lub wody. Zwierzęta przechodzące przez prawdziwą hibernację muszą budzić się regularnie, aby wydalić odpady i karmić je przed powrotem do snu.
Szczególny stan odpoczynku niedźwiedzia określany jest jako sen zimowy. Różni się od prawdziwego hibernacji wieloma czynnikami, z których jednym jest to, że hibernujące zwierzę jest bardzo trudne do przebudzenia ze stanu snu. W przeciwieństwie do nich, niedźwiedzie śpią lekko i mogą być bez trudu poruszone.
Niedźwiedzie polegają na własnym tłuszczu, mięśniach i narządach, aby dostarczać organizmowi pokarmu podczas długich okresów zimowego snu, zauważa Bear Trust International. Komórki niedźwiedzia rozkładają się z czasem, aby niedźwiedź był nawodniony i odżywiony nawet przez długie okresy, a niedźwiedzie mogą ponownie gromadzić rezerwy po zakończeniu zimowego snu.
