Zmięty kawałek papieru stanowi mniejszy obszar powierzchni, na który ma oddziaływać opór powietrza, niż niekruszony kawałek. Obie części podlegają temu samemu przyspieszeniu w dół, spowodowanemu grawitacją ziemską, ale niezakłóconym arkuszem papier ma większą powierzchnię stykającą się z powietrzem, przez co napotyka większy opór niż zakleszczony papier.
Przyspieszenie spowodowane grawitacją jest zasadniczo stałe we wszystkich obiektach na Ziemi. Grawitacja przyspiesza wszystko ze stałą prędkością, która na Ziemi wynosi 9,8 m /s /s, niezależnie od masy. Oznacza to, że w próżni lub prawie pod próżnią, np. Na Księżycu, ciężary ołowiu i pióra spadają w identycznych prędkościach, ulegając identycznemu przyspieszeniu bez żadnych sił łagodzących.
Ziemia ma jednak atmosferę, która zapewnia odporność na spadające przedmioty. Podczas gdy na siłę tego oporu wpływa wiele czynników, dwie najważniejsze to prędkość spadającego obiektu i jego powierzchnia przekroju. Opór powietrza jest powodowany przez cząsteczki powietrza uderzające o powierzchnię spadającego przedmiotu, więc w tym doświadczeniu wynika, że im więcej cząsteczek spotyka papier, tym silniejszy jest jego opór. Nieskrócony arkusz papieru ma olbrzymi przekrój w stosunku do zgniecionej kuli, a więc, stosując tę samą zasadę co spadochron, napotyka więcej cząsteczek powietrza w drodze w dół, spowalniając jego upadek.
