Leniwce żyją w lasach deszczowych Ameryki Środkowej i Południowej. Dzisiaj żyją tam dwa gatunki leniwców: dwupalczaste lenistwo i trójpalczaste lenistwo.
Zarówno dwupalczaste lenistwo jak i trójpalczaste lenistwo działają w nocy i poruszają się tak wolno, że algi mają szansę na nie rosnąć. Z tego powodu często wyglądają szaro-zielono, gdy w rzeczywistości są koloru brązowo-szarego.
Leniwce rzadko dręczą się drapieżnikami. Ponieważ są to wolno poruszające się stworzenia i ze względu na sposób, w jaki zwieszają się na drzewach, a ich ramiona i nogi są ciasno owinięte wokół nich, pozostają one ukryte przed niebezpiecznymi drapieżnikami, takimi jak jaguary. Lenistwo jest nadrzewne, co oznacza, że jest drzewem i rzadko spada na ziemię; to też zapewnia im bezpieczeństwo.
Leniwce są roślinożercami, jedzą takie rzeczy jak liście, owoce i młode gałązki. Poza algami są dobrym domem dla innych organizmów, takich jak karaluchy, grzyby i chrząszcze.
Dzisiejsze leniwce są bezpośrednimi potomkami gigantycznych leniwców, które żyły na ziemi. Te gigantyczne leniwce były wielkości słoni i stanowiły zagrożenie dla zwierząt żyjących wokół nich. Mieli grube stawy i ogromne pazury, co znaczyło, że byli potężnym przeciwnikiem dla wszystkich drapieżników. Wielu naukowców, w tym paleontologów, uważa, że ludzie są przyczyną wymarcia gigantycznych leniwców.
