Według National Severe Storms Laboratory burze występują najczęściej w klimacie umiarkowanym, gdzie ciepłe, wilgotne powietrze napotyka kieszenie chłodnego powietrza. Cztery kategorie burz są burze jednokomórkowe, wielokomórkowe burze, wielokomórkowe linie burzowe i burze superkomórkowe. Ściśle powiązanym zjawiskiem pogodowym jest sucha burza z piorunami, charakteryzująca się częstymi uderzeniami piorunów, które powodują szalejące pożary późnym latem i wczesną jesienią.
Wydział Nauk Atmosfery Uniwersytetu w Illinois wyjaśnia, że burze jednokomórkowe są powszechne i rzadko są niebezpieczne. Występują często na lądzie wiosną i latem, ale w zimne dni są najczęściej spotykane nad oceanami. Wielokomórkowe burze zwykle tworzą się w pobliżu pasm górskich i zawierają wiele małych burz. Chociaż burze składowe są zazwyczaj niewielkie i szybko mijają, zbiorcze burze często trwają wiele godzin i obejmują duże odległości.
Najpotężniejszym typem burzy jest superkomórka. Według University of Illinois Department of Atmospheric Sciences, burze te często obejmują gradu, ulewne deszcze, uderzenia pioruna i niebezpieczne wiatry. Większość dużych, niszczycielskich tornadów pojawia się z superkomórek. Wiatry Supercell regularnie przekraczają 80 mil na godzinę, a grad spada do 4 cali średnicy. Te burze są poważnymi zdarzeniami pogodowymi, które mogą spowodować ogromne szkody materialne, obrażenia i śmierć.
Określenie "ciężka burza z piorunami" odnosi się do wszelkiego rodzaju burz, które powodują znaczne uszkodzenia ziemi, mienia, ludzi lub zwierząt gospodarskich. Jest to subiektywna etykieta o standardach różniących się w zależności od kraju. Według The Weather Channel na terenie Stanów Zjednoczonych ten moniker odnosi się do burz spełniających przynajmniej jedno z trzech kryteriów: wiatry przekraczające 58 mil na godzinę, grad co najmniej 3/4 cala średnicy i tarło tornada.
