Było około 25 000 ludzi, którzy zginęli podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Wojna rozpoczęła się bitwą pod Lexington i Concord, 19 kwietnia 1775 r. i trwała do podpisania traktatu paryskiego 3 września 1783. Wojna między Wielką Brytanią a 13 amerykańskimi koloniami, z Francją przyłączającą się po stronie kolonistów w 1778 roku.
Rewolucja amerykańska była kulminacją narastających napięć między kolonistami i ich brytyjskimi władcami. Brytyjski rząd próbował podwyższyć podatki w koloniach, z ustawą o pieczęciach (1765), Taryfach Townshend (1767) i Te Act (1773). Koloniści nie aprobowali zwiększonego opodatkowania bez reprezentacji w rządzie i domagali się równych praw wobec mieszkańców Wielkiej Brytanii. W 1770 r. Doszło do przemocy, kiedy Brytyjczycy zabili pięciu mężczyzn podczas masakry w Bostonie. W 1773 r. Bostonians wyrzucili 342 pojemniki na herbatę do Boston Harbor, aby zaprotestować przeciwko ustawie o herbacie. Kongres Kontynentalny spotka się w 1774 i 1775 r., Aby przedyskutować kwestię niepodległości; jednak bitwa pod Lexington i Concord rozpoczęła wojnę, zanim podjęto decyzję.
Przez następne osiem lat Brytyjczycy i koloniści zwalczali wojnę, która obejmowała wszystkie 13 kolonii. Główne bitwy miały miejsce w Saratoga, Fort Ticonderoga, Valley Forge i Yorktown. 19 października 1781 r. Charles O'Hara, zastępca brytyjskiego generała, poddał się generałowi George'owi Washingtonowi. To oznaczało koniec walk, ale wojska brytyjskie stacjonowały w takich miejscach jak Charleston. Odtworzenie wojsk rozpoczęło się w 1782 r. 3 września 1783 r. Podpisano traktat paryski, wyznaczający oficjalny koniec wojny i uznanie przez Brytyjczyków niezależności amerykańskiej.
