Głównym celem ustawy taryfowej z 1816 roku było wzmocnienie wzrostu produkcji w Stanach Zjednoczonych. Według historii podatkowej ta taryfa uchwalona przez XIV Kongres nałożyła "serię 25 procent obowiązki "i miało na celu zmniejszenie zależności Ameryki od towarów brytyjskich.
We wczesnych latach narodu rząd amerykański stosował cła przede wszystkim jako sposób na zarabianie pieniędzy dla rządu. Taryfa z 1816 r. Stanowi jeden z pierwszych przypadków, w których taryfa została nałożona na inne cele. Choć okazało się, że jedynie łagodnie chroni produkcję krajową, zaczęło się tendencje do rządowego wsparcia dla tego sektora gospodarki.