Według archeologicznych i genetycznych dowodów, pierwsi Amerykanie przybyli z północno-wschodniej Azji. Do 28 000 lat temu niewielka odrębna populacja ludzi przekroczyła most lądowy Cieśniny Beringa, by zaludnić północno-zachodnią część północy Ameryka. Populacja ostatecznie stamtąd ruszyła na południe i wschód.
Genetycy zidentyfikowali niewielką grupę około 1000 osób, które oddzieliły się od innych grup azjatyckich między 30 000 a 23 000 lat temu. Ci ludzie, według mieszanki dowodów archeologicznych i biologicznych, byli przodkami dzisiejszych rdzennych Amerykanów.
Chociaż azjatycka odpowiedź wydaje się być na razie poprawna, nie wyjaśnia kilku anomalii wykrytych przez archeologów. Na przykład Kennewick Man i inne czaszki odkryte w Ameryce Północnej i mające ponad 10 000 lat lub więcej mają wyraźne cechy europejskie, wyglądając bardzo różnie od wczesnych rdzennych amerykańskich szczątków. Jedną z kontrowersyjnych hipotez jest to, że Solutreans, górna paleolistyczna kultura z Europy, mogła podróżować po północnym lodzie, a nawet wypłynąć z Europy na wschodnie wybrzeże Ameryki Północnej w tym samym czasie, w którym Azjaci podróżowali na zachodnie wybrzeże. Bardziej akceptowaną hipotezą jest to, że zmiany w Kennewick Man i innych są formami ewolucji środowiska spowodowanymi głównie przejściem od polowania do stylu życia w rolnictwie.
