Francisco Vázquez de Coronado był hiszpańskim konkwistadorem i jest najlepiej pamiętany z prowadzenia dużej ekspedycji, która miała być jedną z największych europejskich eksploracji wnętrza Ameryki Północnej. Zespół ekspedycyjny Coronado uważani za pierwszych Europejczyków, którzy odkryli Wielki Kanion i rzekę Kolorado.
Francisco Vázquez de Coronado urodził się w Salamance w Hiszpanii w 1510 r. w rodzinie szlacheckiej w 1510 r. Będąc młodszym synem, nie był uprawniony do żadnego spadku, więc postanowił szukać swojej fortuny w Nowej Hiszpanii lub w obecnym Meksyku w 1535 r. Pracował jako asystent hiszpańskiego wicekróla Antonio de Mendoza, z którym miał powiązania z rodziną. Coronado wkrótce poślubił bogatą rodzinę.
Do lat trzydziestych XIX wieku zaczęły krążyć opowieści o Siedmiu Złotych Miastach Ciboli. Miasta te zostały rzekomo napotkane przez innego odkrywcę, Álvar Núñez Cabeza de Vaca. Opowieści te zostały później potwierdzone przez hiszpańskiego misjonarza Marcosa de Nizę w Mendoza w 1539 r. Przynęta wielkich bogactw pobudziła Coronado, z błogosławieństwem Mendozy, by wyruszyć na wyprawę w poszukiwaniu Siedmiu Złotych Miast Ciboli.
W 1540 r. Coronado poprowadził 300 Hiszpanów i 1000 Indian Tlaxcalan wraz ze stadami bydła, owiec, koni i świń. Wyprawa była bezprecedensowym europejskim wtargnięciem do wnętrza Ameryki Północnej. Coronado i jego grupa starli się z wrogimi Indianami po drodze. Ekspedycja Coronado udowodniła, że opowieści o miastach złota były jedynie mitami.
