W 2014 r. na wolności pozostało mniej niż 10 000 czerwonych pand. Są one wymienione jako wrażliwe na Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody na Czerwonej Liście, która kataloguje populacje zwierząt i klasyfikuje je podatność gatunków na wyginięcie.
Od 2014 r. szacunki wskazują na stały spadek o około 10% liczby czerwonych pand w ciągu najbliższych 30 lat. Spadek populacji czerwonych pand jest spowodowany ich wysoce wyspecjalizowaną dietą świeżego, młodego bambusa i ingerencji człowieka w ich małe siedlisko. Czerwone pandy zamieszkują cienkie pasy górzystych lasów na północ od Himalajów z Nepalu do Chin. Lasy te kurczą się z powodu szybkiego wzrostu otaczających ludzi. Lasy zaopatrują ludzi w drewno opałowe na ciepło, komercyjne pozyskiwanie drewna dla celów zarobkowych oraz grunty pod uprawę roli i hodowlę. Budowa dróg zapewnia łatwy dostęp do rejestratorów i powoduje erozję, która może prowadzić do osuwisk. Rezultatem jest fragmentacja w populacjach czerwonych pand, która skłania do chowu wsobnego i degradacji genetycznej.
