Ze względu na restrykcyjną membranę krokodyle nie mogą wystawać ze swoich języków. Ta membrana utrzymuje język krokodyla przymocowany do podniebienia, a nie do podstawy. Niemożność wystawienia swoich języków odróżnia krokodyle od ich krewnych, aligatorów.
Z powodu unikalnej anatomii języka krokodyla i tkanki zwanej płatkiem podniebiennym w tylnej części gardła, krokodyl może zatrzymać nadmiar wody lub powietrza, które przesuwa się przez jego zęby. Z tego powodu krokodyle, które głównie polują pod wodą i używają swoich ust, aby złapać zdobycz, mogą otworzyć usta pod powierzchnią, przygotowując się do zabicia. Krokodyle mają również język solny w języku i otwór na powierzchni języka.
