Bolszewicy doszli do władzy w Rosji przez prawie bezkrwisty pucz zwany Rewolucją Październikową. Ten zamach stanu miał miejsce na początku listopada 1917 roku, osiem miesięcy po rewolucji lutowej, która obaliła cara rosyjskiego 15 marca i ustanowił republikę. Chociaż bolszewicy nie byli jedyną partią uczestniczącą w rewolucji październikowej, to oni przewodzili i kontrolowali większość organów władzy.
Rewolucja październikowa jest czasami nazywana rewolucją bolszewicką. Chociaż bolszewicy działali w polityce lewicowej w Rosji przez kilka lat, prowadząc do 1917 r., Poparcie dla ich dyktatorskich stanowisk pozostało dość chłodne, a wielu więcej obywateli wolało bardziej umiarkowaną politykę mieńszewików i innych rewolucjonistów. Jednak koszmar pierwszej wojny światowej, odmowa rządu Republiki Federalnej i koniec opozycji charakteryzującej się kłótniami ze strony mnichów dały bolszewikom możliwość kontrolowania ruchu rewolucyjnego. Zwracali się do mas z obietnicami, jak ujął to bolszewicki przywódca Władimir Lenin: "pokój, ziemia i chleb". Po pozbawieniu rządu republikańskiego i wygraniu krwawej wojny domowej bolszewicy pozostawali pod kontrolą Związku Radzieckiego aż do jego upadku w 1991 r. Rozbieżności w nazwach rewolucji lutowych i październikowych oraz datach ich wystąpienia są wynikiem rosyjskiego korzystanie z kalendarza juliańskiego.
