Dynamo jest rodzajem generatora elektrycznego, który wykorzystuje komutator do wytwarzania prądu elektrycznego. Działa zasadniczo jak silnik elektryczny w odwrotnym kierunku, więc zamiast pobierać prąd, wywołuje go jako komutator wiruje w polu magnetycznym.
Dynamo po raz pierwszy zostało pokazane w 1832 roku przez Hippolyte'a Pixii. Zaprojektował maszynę zgodnie z zasadą wyartykułowaną wcześniej przez Michaela Faradaya, która stwierdziła, że przewodnik elektryczny otaczający pole magnetyczne wytworzy siłę elektromotoryczną, zasadę znaną obecnie jako prawo Faradaya.
W praktyce oznacza to, że jeśli zostanie zastosowana moc mechaniczna do obrócenia trzpienia owiniętego cewką przewodzącą wewnątrz trzonu wyłożonego magnesami, zostanie wygenerowany prąd elektryczny. Siła mechaniczna może być dostarczana przez ręczne obracanie korby, na przykład, jak w przypadku pierwszej maszyny Pixii. Pierwsze przemysłowe dynamy z końca XIX i początku XX wieku napędzane były przez napędzane węglem silniki parowe lub wodą utopioną przez zapory i zmuszane do przepływania przez turbiny. Powstały prąd stały może być wykorzystywany do zasilania maszyn lub oświetlenia. Praktyczne jak na swoje czasy, dynamo jest raczej nieefektywne i zostało zastąpione w przemyśle przez bardziej wydajne generatory, takie jak alternatory.
