Grawitacja jest jedną z podstawowych sił wszechświata i utrzymuje nas na Ziemi, ponieważ jest nieodmiennie atrakcyjna. Każda masywna cząstka wykazuje grawitację poprzez zbliżanie się do każdej innej cząstki. Siła tej interakcji zależy od dwóch wielkości: ilości masy i odległości między obiektami. Możliwe jest ucieczkę od grawitacji ziemskiej, jeśli masz dość energii, by przyspieszyć dostatecznie.
Fizycy Isaac Newton i Albert Einstein są najbardziej odpowiedzialni za współczesną interpretację grawitacji. Newtonowski opis pojawił się, gdy Newton uświadomił sobie, że ta sama siła, która powoduje, że obiekty powracają na ziemię po rzuceniu na Ziemię, utrzymuje księżyc na orbicie. Im bardziej masywny obiekt, tym większa siła grawitacji. Ziemia jest znacznie większa od nas, więc jej grawitacja dominuje w naszej interakcji.
Albert Einstein poszerzył wiedzę o grawitacji, uświadamiając sobie, że energia ma znaczenie tak samo jak masa, a grawitacja jest krzywizną czasoprzestrzeni. Zaletą pracy Einsteina na temat grawitacji jest wyjaśnienie, w jaki sposób grawitacja wpływa na kształt całego kosmosu, podczas gdy Newton mógł wyjaśnić, jak grawitacja działa na Ziemi. Newton opisał grawitację jako siłę, podczas gdy Einstein opisał ją pod względem geometrii.
