José Rizal stał się narodowym bohaterem w filipińskim ruchu nacjonalistycznym. Rizal pisał o dyskryminacji na Filipinach pod hiszpańską okupacją i wezwał do przeprowadzenia znaczących reform. Jest oklaskiwany jako jedna z pierwszych osób, które pracują na rzecz niepodległości na Filipinach.
Rizal urodził się w prowincji Laguna na Filipinach. Studiował medycynę w Manili, ale pozostawił ją do ukończenia studiów w Hiszpanii w 1882 roku. W Europie Rizal napisał wiele dzieł, które ujawniły niemoralność hiszpańskich rządów kolonialnych i opowiadał się za reformą na Filipinach, w szczególności walcząc o równe traktowanie Filipińczyków, ograniczając moc hiszpańskich braci i umożliwienie przedstawicielstwa Filipińczykom w hiszpańskim systemie politycznym. Kiedy Rizal powrócił na Filipiny, założył grupę, która broniła pokojowych protestów. Mimo pokojowych dróg został zesłany z Filipin na wyspę Mindanao.
Ostatecznie Rizal otrzymał pozwolenie na powrót na Filipiny jako lekarz wojskowy, ale w ciągu roku od jego powrotu buntowało się filipińskie stowarzyszenie nacjonalistyczne zwane Katipunan. Chociaż Rizal nie miał żadnych powiązań z grupą i nie akceptował brutalnych metod grupy, Rizal został jednak aresztowany, osądzony, skazany za bunt i stracony przez publiczny oddział plutonowy 30 grudnia 1896 roku. Egzekucja Rizala wywołała sprzeciw wobec hiszpańskich rządów, w 1898 r. Filipiny zostały wyzwolone spod panowania hiszpańskiego.
