Towarzystwo Przyjaciół, powszechnie znane jako Kwakrzy, jest ogólnoświatową organizacją religijną opartą na idei, że każdy może mieć głębokie, duchowe połączenie z Bogiem, bez potrzeby posiadania autorytatywnego pośrednika, takiego jak minister. Quakerism podkreśla wiarę w boską mądrość i przewodnictwo, ale nie ścisłą doktrynę religijną.
Towarzystwo Przyjaciół powstało w Europie podczas XVII-wiecznej reformacji protestanckiej, kiedy niezadowolone frakcje chrześcijańskie naciskały na poprawę w Kościele katolickim. Wczesne kwakrzy byli częścią grupy odłamów, która chciała znieść podstawowe praktyki katolickie, takie jak płacenie duchownych i chrzczenie uczniów.
Kwakrzy uważają, że uczniowie powinni znaleźć Boga w swoich sercach i użyć tego wewnętrznego światła, aby kierować ich działaniami. Pojęcia te są silnie sprzeczne z zinstytucjonalizowanym chrześcijaństwem, które zazwyczaj ceni sakramentalne rytuały, święte teksty i religijną wyższość duchowieństwa. W czasach współczesnych Towarzystwo Przyjaciół uznaje zarówno formalne spotkania kościelne, jak i indywidualną cichą kontemplację, jako ważne formy kultu.
Jako grupa kierowana przez adaptacyjne, otwarte poglądy, kwakrzy słyną z przestrzegania wartości praw obywatelskich, pacyfizmu i równego uwłaszczenia w okresach historycznych, kiedy główne grupy społeczne zostały zmarginalizowane. W połowie XVIII wieku Towarzystwo Przyjaciół zakazało członkom posiadania niewolników, a wielu działaczy kwakrów założyło lub dołączyło do organizacji znoszącej abolicję. Społeczeństwo opowiadało się za poprawą traktowania Indian amerykańskich w czasach kolonialnych i postkolonialnych, a słynni Kwakrzy, tacy jak Lucretia Mott, kierowali ruchem wyborczym, aby uzyskać prawa głosu dla kobiet.
