Renesans definiowany jest jako ruch intelektualny, który powstał we Włoszech pod koniec średniowiecza, wyjaśnia "Średniowieczną i nowoczesną historię". Służył jako odrodzenie entuzjazmu w sztuce, literaturze i nauka w ogóle. Ten entuzjazm wywołał rewolucję kulturalną, która rozprzestrzeniła się w całej Europie.
Przed renesansem Europa była zamaskowana bezmyślnością Ciemnych Wieków. Podczas gdy Europejczycy próbowali poradzić sobie z ekonomiczną depresją w tym okresie, nie było większego zainteresowania materiałem intelektualnym. Kiedy jednak przetrwanie stało się łatwiejsze, społeczeństwo zaczęło się zmieniać. Przywódcy renesansu, tacy jak Dante i Petrarka, stali na czele tego nowego, intelektualnego ruchu.
Włochy są powszechnie uważane za centrum renesansu. Włoski renesans przeszedł dwie odrębne fazy. Pierwszym etapem było odrodzenie kultury grecko-rzymskiej. Sztuka i literatura z tego okresu były szeroko studiowane przez Włochów. Szczycili się identyfikacją ze swoim nowo odkrytym dziedzictwem i przywłaszczyli sobie wiele wierzeń grecko-rzymskich. Druga faza włoskiego renesansu polegała na powstaniu humanizmu jako ruchu filozoficznego. Ideologia humanistyczna skupiała się głównie na literaturze klasycznej, sztuce i filozofii.
Kiedy upadło Imperium Rzymskie, stworzyło ono pęknięcie w europejskiej jedności. Renesans pomógł przezwyciężyć tę przepaść i zjednoczyć kontynent w ruchu intelektualnym, który definiował Erę.
