Powstanie Juliusza Cezara rozpoczęło się od służby wojskowej, po czym wrócił do Rzymu i rozpoczął karierę w polityce. Jego wojskowe wyczyny i umiejętności polityczne doprowadziły do jego podniesienia prywatnej armii, aby bronić Rzymu przeciwko królowi Pontu w 74 r. B.C. Późniejsza nominacja na kwestora i inne stanowiska rządowe, w tym urząd hiszpańskiej prowincji, konsul, a następnie zwycięstwo militarne w Egipcie, doprowadziły do uznania Cezara za dyktatora życia i przyniosły mu tytuł Ojca swego kraju.
Chociaż Cezar jest dobrze znany w annałach historii, prawdą jest, że jego władza w Rzymie trwała zaledwie rok przed zamordowaniem. W tym roku Cesar dokonał wielu reform, które zmieniły oblicze Rzymu na zawsze. Zmiany w Senacie rzymskim sprawiły, że lepiej reprezentował on lud. Wskrzesił Korynt i Kartaginę, miasta, które wcześniej zostały zniszczone, i wzmocnił swoją władzę i władzę.
Cezar został zamordowany w zamachu 15 marca 44 roku. Jego śmierć doprowadziła do walki o władzę, która ostatecznie doprowadziła do upadku Republiki Rzymskiej. Był pierwszą rzymską postacią, która otrzymała przebóstwienie, a Senat nadał mu pośmiertny tytuł "Boskiego Juliusza".
