Kwaśne deszcze powodują erozję w wyniku reakcji chemicznej z niektórymi minerałami w skale, powodując jej rozpuszczenie w wodzie i w inny sposób przedostania się do struktur, w których jest ona związana. Jest to szczególnie problem z wapieniem i skały pochodzące z niego, takie jak marmur. Podstawowym składnikiem wapienia jest węglan wapnia, który jest bardzo podatny na związki kwasowe.
Kwaśne deszcze powstają, gdy przemysłowe i inne nowoczesne procesy uwalniają związki siarki do atmosfery. Reagują one z wodą, tworząc kwas siarkowy, główny aktywny składnik kwaśnych deszczy. Ten rozpuszczony kwas przenoszony jest deszczem na wapień lub marmur, a węglan wapnia w skale reaguje z nim. Ta reakcja generuje wodę, dwutlenek węgla, jony wapnia i jony siarczanowe. Wszystkie te produkty są następnie odprowadzane wraz z płynącą wodą deszczową. To niszczy zarówno naturalne, jak i stworzone przez człowieka struktury z wapienia, i pozbawia gleby ważnych związków wapnia.
Kwaśny deszcz także szkodzi środowisku w inny sposób. Kwaśny deszcz gromadzi się w zbiornikach wodnych, takich jak jeziora, co powoduje, że stają się bardziej kwaśne. To sprawia, że jeziora są tak kwaśne, że nie obsługują już większości ryb i innych rodzajów organizmów. Ponadto rozpuszczanie wapnia i innych związków w glebie może uwolnić toksyczne aluminium i inne jony do środowiska.
