Kwaśny deszcz powoli rozpuszcza wiele rodzajów kamieni. Minerały oparte na wapnie, takie jak marmur i wapień, są szczególnie wrażliwe; jest to spowodowane reakcją wapnia z kwasem siarkowym w kwaśnych deszczach.
Zdolność kwaśnego deszczu do rozpuszczania marmuru i wapienia sprawia, że jest on niebezpieczny dla budynków i pomników zewnętrznych. Ogniste i metamorficzne skały narażone na kwaśne deszcze mogą zatruć ekosystemy; kamień taki jak granit i gnejs uwalnia toksyczne jony glinu do środowiska po wystawieniu na kwaśne deszcze.
Woda deszczowa jest naturalnie bardziej kwaśna niż inne formy wody z powodu rozpuszczonego dwutlenku węgla. Dwutlenek węgla staje się kwasem węglowym po rozpuszczeniu w wodzie, co daje wodę deszczową o wartości pH między 5 a 6. Kwasowy deszcz zawiera kwas siarkowy i kwas azotowy, co powoduje, że jest jeszcze bardziej kwaśny niż zwykła woda deszczowa. Te kwasy powstają, gdy gazy oparte na azocie i siarce są uwalniane do atmosfery i mają pH między 4 a 5.
Spalanie paliw kopalnych na energię i wytapianie rud metali to dwa główne czynniki przyczyniające się do kwaśnych deszczy. Elektrownie spalające węgiel uwalniają więcej zanieczyszczeń, które powodują kwaśne deszcze niż jakakolwiek inna branża, która koncentruje najgorsze kwaśne deszcze w silnie spalających węgiel obszarach. Ohio, Pensylwania i Nowy Jork to państwa o największym rozpowszechnieniu kwaśnych deszczy.
