Lodowce erodują ziemię na trzy zasadnicze sposoby: wyrywanie, ścieranie i zamrażanie - odwilż. Wszystkie trzy sposoby erozji łączą się, aby lodowce stały się jednym z najpotężniejszych czynników erozji.
Lodowce są zasadniczo zamarzniętymi rzekami. Są powszechne na półkuli północnej, a także na dużych wysokościach. Lodowce szybko nie erodują gór i skał, ale przez dłuższy czas powodują drastyczne zmiany.
Lodowce mają zwykle co najmniej jedną stronę, która ma kontakt ze skałą. Gdy część lodowca topi się, pozwala wodzie przenikać za lodowiec i wyciągać połamane skały ze ściany. Nazywa się to wyrywaniem. Kiedy stopiona woda w pobliżu szczytu lodowca wielokrotnie topi się i zamarza, woda przepływa przez szczeliny. Kiedy woda zamarza, rozszerza się, powodując pękanie skały. Ten rodzaj erozji nazywa się zamrażaniem-odwilżą. Wreszcie, gdy skały przyklejają się do lodowca, mogą ocierać się o podłoże skalne, które nazywa się przetarciem.
Lodowce wyrzeźbiły wiele ważnych cech geograficznych. W Parku Narodowym Glacier znajduje się wiele dolin wyciętych przez starożytne lodowce oraz góry uszkodzone pod względem glacjalnym. Olbrzymi lodowiec wyrzeźbił Matterhorn, duży ostry szczyt w Szwajcarii. Innym razem lodowce pękają na małe kawałki i topią się, tworząc małe jeziorka zwane jeziorami czajnika.
