Kilka adaptacji pozwoliło niedźwiedziom polarnym żyć w Arktyce, przede wszystkim w dwóch grubych warstwach futra do izolacji. Dzięki grubemu futrze tempo metabolizmu niedźwiedzi polarnych i temperatura ciała nie spadną, nawet gdy temperatura spada znacznie poniżej 32 stopni Fahrenheita. Niedźwiedzie polarne mają również małe uszy i małe ogony, które uniemożliwiają im utratę ciepła ciała.
W szczególnie zimne i wietrzne dni niedźwiedzie polarne kopią schrony w śniegu i śpią w ciasnych kulach, aby się rozgrzać. Pokryją też ciepłe kagańce dłońmi, by ocieplić się.
Istnieje wiele dostosowań, które pozwalają niedźwiedziom polarnym pływać w lodowatych wodach Arktyki, w tym ich grubej warstwie tłuszczu. Przednie łapy niedźwiedzia polarnego umożliwiają niedźwiedziom polarnym pływanie w wodzie z pyska, podczas gdy ich tylne nogi są utrzymywane prosto i używane jako stery.
Ponieważ niedźwiedzie polarne mają tak dużo izolacji, muszą poruszać się powoli na lądzie i wodzie, aby nie dopuścić do przegrzania. Niedźwiedzie polarne pływają z prędkością około 6,2 mil na godzinę i nurkują w wodzie, aby złapać i złapać swoją zdobycz. Spędzają w wodzie tyle czasu, aby się kąpać, schładzać i łapać zdobycz, że niedźwiedzie polarne są uważane za ssaki morskie.
