Dług publiczny oblicza się, odejmując skumulowane nadwyżki budżetowe narodu od łącznych deficytów budżetowych. Dług publiczny został po raz pierwszy zgłoszony w 1783 roku.
Dług publiczny to suma wszystkich pieniędzy należnych rządowi federalnemu na rzecz podmiotów zewnętrznych. Każdego roku rząd opracowuje budżet. Przychody obejmują pieniądze zebrane od podatników. Wydatki obejmują płatności z tytułu uprawnień, odsetki od zadłużenia i wydatki na obronę.
Kiedy rząd wydaje więcej pieniędzy, niż przyjmuje, pożycza nadwyżkę wydatków nad przychody. Nazywa się to deficytem. Kiedy więcej pieniędzy zostanie wykorzystanych niż wydatkowanych, ma nadwyżkę. Dokładne wydatki to zrównoważony budżet. Rząd federalny rzadko wyrównuje budżet. Kwestia długu publicznego stała się kluczowym punktem sporów między Demokratami i Republikanami.
Rząd pożycza pieniądze emitując obligacje skarbowe, rachunki i banknoty na publicznych aukcjach odbywających się cztery razy w roku: w lutym, maju, sierpniu i listopadzie. Najwięksi posiadacze długu USA to Chiny, Japonia i Belgia. Inni posiadacze długu USA to krajowi prywatni inwestorzy, federalne agencje rządowe, Bank Rezerwy Federalnej, rządy stanowe i lokalne oraz inne podmioty. Dług USA uważany jest za jeden z najbardziej stabilnych na świecie.
