Według Georgia Southwestern State University, gips kamienny powstaje przez odparowanie skoncentrowanych roztworów, takich jak woda morska. Jest to osad chemiczny o teksturze od masywnej lub ziarnistej do włóknistej, w zależności od kształtu i wielkość kryształów gipsu.
Typowym środowiskiem osadowym, w którym występują gipsy skalne są jeziora pustynne i regiony morskie charakteryzujące się wysokim parowaniem, stwierdza Georgia Southwestern State University.
W materiałach edukacyjnych dostarczonych przez Michigan State University stwierdza się, że gips to minerał niemetaliczny, który występuje w formie skalnej, która składa się z siarczanu wapnia i wody. Gips wydaje się biały w absolutnie czystej postaci. Zwykle jednak zawiera zanieczyszczenia, które sprawiają, że kamień wygląda na brązowy, szary, różowy lub nawet czarny. Złoża gipsu są pokryte domieszką wapieni lub łupków w płaskich złożach. Złoża gipsu ukształtowały się miliony lat temu, kiedy oceany słonej wody cofnęły się i spowodowały powstanie "martwych" mórz śródlądowych. Gdy woda wyparowała, morza stały się bardziej słone, a gdy sole wytrąciły, wytworzyły wiele związków, w tym gips. Po milionach lat złoża soli mieszały się z minerałami i zepsutą roślinnością, ostatecznie tworząc stratyfikowaną skałę zawierającą naprzemienne warstwy gipsu i wapienia. Całe warstwy pokrywały grube pokłady lodowcowe.
