Wydobywanie metali z rud występuje na wiele różnych sposobów, w tym przy użyciu środków fizycznych, chemicznych i elektrycznych. Nawet rudy tego samego metalu czasami wymagają różnych metod separacji w zależności od stężenia metalu i jego składu chemicznego w obrębie rudy.
Rudy są naturalnie występującymi źródłami metalu. Z praktycznego punktu widzenia rudy obejmują materiały, z których wydobywanie metalu jest ekonomicznie wykonalne. Aluminium jest najczęstszym metalem w skorupie ziemskiej. Jednak wszystkie źródła aluminium nie są równe. Ze względu na wysoki koszt rafinacji i względnie niską wartość metalu, ekstrakcja ogranicza się do boksytu, rudy aluminium zawierającej od 50 do 70 procent tlenku glinu.
Rudy miedzi na ogół zawierają siarczki lub tlenki i miedź w zakresie 0,5 do 2,0%. Ze względu na większą wartość miedzi metalu, rafinacja rud na tych poziomach jest opłacalna. Rafinatorzy kruszą rudy siarczkowe miedzi mechanicznie i wykorzystują spienianie w piance, aby doprowadzić cząstki zawierające miedź do powierzchni roztworu wodnego. Materiał jest następnie podgrzewany do ponad 930 stopni Fahrenheita w celu wypalenia siarki i wytworzenia 60 procentowej czystej miedzi w kalcynowanej mieszaninie tlenków i siarczków miedzi. Mieszaninę kalcynatu ogrzewa się ponownie do ponad 2100 stopni Fahrenheita za pomocą strumienia. W tej temperaturze żużel unosi się na powierzchni i robotnicy je odgarniają. Rafinerie utleniają płynną miedź, aby usunąć żelazo i pozostałe składniki siarki, co daje w 97 procentach czystą miedź. Galwanizacja to ostatni krok w produkcji 99,99 procent czystej miedzi. Przetwarzanie tlenków miedzi wymaga zupełnie innego procesu, w tym wymywania.
