Obiekty magnetyczne mogą być rozmagnesowywane przez ciepło, naprężenia i duże pola magnetyczne. Ogrzewanie magnesu ponad jego temperaturą Curie, temperatura, w której zmieniają się jego właściwości magnetyczne, jest najskuteczniejszym sposobem rozmagnesowania, losuje orientację domen magnetycznych. Poddanie obiektów odwróceniu, zmniejszającemu się polu magnetycznemu, które zwraca dipole do prawie prawie losowej orientacji, spowoduje ich rozmagnesowanie.
Ponieważ ogrzewanie obiektów powyżej temperatury Curie jest często niewygodne, częściej stosuje się metodę rozmagnesowania z rozkładającym się polem alternatywnym. Można to osiągnąć przez wyciągnięcie obiektu z cewki, podczas gdy prąd przemienny przechodzi przez niego. Jarzmo elektromagnetyczne z ustawieniem AC może być również użyte do rozmagnesowania.
Związek temperatury i czasu relaksacji jest wykorzystywany do demagnetyzacji termicznej. Czas potrzebny do zgromadzenia ziaren SD, aby utracić resztkowe namagnesowanie, nazywany jest czasem relaksacji. Odblokowanie temperatury to temperatura poniżej temperatury Curie, gdzie czas relaksacji wynosi tylko kilka 100 sekund. W tym momencie nie ma magnetyzacji netto, jeśli nie ma zewnętrznego pola. Czas relaksacji zaczyna narastać wraz ze spadkiem temperatury, a gdy temperatura osiągnie temperaturę pokojową, czas relaksacji rośnie wykładniczo, a momenty zostają utrwalone, co powoduje rozmagnesowanie.